„Nema veće ravnice u Srbiji od Mačve. Ona se proteže od Mišara od Drine i od najvišeg vrha Cera planine, Vidojevice, do Save… “ – ovako počinje jedan od najboljih srpskih romana „Hajduk Stanko“, Janka Veselinovića. Izgleda da je ovaj neobični, ravničarski region, Mačva, oduvek bio veoma inspirativan za umetnike. U pitanju je prostor u severozapadnom delu centralne Srbije (čiji se jedan manji deo nalazi u Vojovodini, odnosno u Sremu). Najveći grad Mačvanskog regiona je prelepi grad Šabac. Njegov geografski položaj izuzetno je povoljan za razvoj turizma, jer se on nalazi pokraj značajnih saobraćajnih puteva. Takođe blizina važnih većih gradova kao što su Beograd i Novi Sad doprinosti toj dobroj povezanosti sa svim važnim međunarodnim putevima. Od glavnog grada naše zemlje, Beograda, deli ga manje od 100 kilometara, tačnije samo 87 kilometara, a od Novog Sada još manje – 70 kilometara. Osim idealne geografsko-turističke pozicije, grad Šabac zauzima područje koje ima veoma velike privredne potencijale, pre svega zbog izuzetno plodnog tla i dveju reka koji ovim krajevima protiču – Save i Drine.
Osim ove dve reke koje se nalaze pokraj Šapca, on je bogat i drugim vodenim tokovima; tačnije, izgrađena je mreža kanala koje crpe vodu iz podbarskih područja. Ovakav priliv voda izuzetno je povoljan za razvoj poljoprivrede. Takođe, na ovom ravničarskom području u okolini Šapca ima i mineralnih, lekovitih izvora, čiji potencijali, na žalost još uvek nisu iskorišćeni. Za razliku od vodenih, rudna bogatstva se daleko više iskorišćavaju, pa se tako kvalitetna glina i kvarcni pesak sa ovog područja koristi u građevinarstvu.
Prvi pisani dokumenti koji govore o naselju na području današnjeg grada Šapca, datiraju iz davne 1454.godine. U pitanju su dubrovački spisi u kojima se govori o slovenskom naselju koje je nosilo ime Zaslon. Dakle, Zaslon je prvo poznato ime današnjeg grada Šapca, a kako se do danas važećeg imena došlo nije još uvek poznato. Ipak, Zaslon je imao svoje značenje – imenovao je mesto, kakvo uzvišenje na koje se moglo popeti i skloniti od čestih vodenih nepogoda. To bi značilo da je prvobitno poznato ime grada Šapca zapravo označavalo – zaklon. Postoje izvori koji smatraju da je današnje ime ovog neobičnog grada povezano sa rekom koja tu protiče, sa Savom. Te da je progres imena bio sledeći: Sava – Savac – Šabac. No, ovo je daleko od potvrđene teorije, u pitanju je samo jedna pretpostavka.
Kao što je dobro poznato istorija naše zemlje bila je veoma burna, što se dakako odrazilo i na razvoj izgled mnogih njenih gradova; pa, tako i na razvoj jednog od najznačajnijih gradova – Šapca. S obzirom na čestu smenu vladara na ovom području koji su bili potpuno drugačijih kultura (Austrija i Turska) tako se i razvoj grada usporavao. Na sam izgled grada, ove smene valdara nisu mnogo uticale jer je turska vladavina bila prekidana na kraće periode, pa je grad zadržao izgled kakav mu je podarila ova kultura; dakle, u pitanju su uski sokaci, mnoštvo džamija sa vitikim minaretima, i zanatske radnje na svakom koraku. Iako je za vreme vladavine turaka razvoj grada zantno usporio, jedino što je nastavilo da se razvija bila je trgovina; ona je nastavila da opstaje i da se razvija zato što je Šabac bio na odličnoj lokaciji preko koje su prolazali karavni iz Turske i sa Bliskog istoka ka Austriji i Ugarskoj, prevozeći raznovrsnu egzotičnu robu. Dakle, u ovom periodu grad Šabac bio je poznat kao značajni trgovački grad.
Pored trgovine, i poljoprivrede koji su ovde i te kako razvijeni, grad Šabac je poznat i po mnogim drugim zanimljivostima. Tako je, na primer, malo poznato da su se mnoge stvari, iz oblasti kulture i umetnosti koje smo doneli iz sveta, prvi put u našoj zemlji baš u ovom gradu prikazale. Dakle, prvi put se u Srbiji u gradu Šapcu moglo provozati fijakerom, prvi put se moglo videti pravo prozorsko staklo i po prvi put su se mogli čuti zvuci tog magičnog instrumenta, klavira.
Ne bi to bila prava priča o gradu Šapcu, ukoliko se ne bi bar spomenulo njegovo zlatno doba – doba vladavine Jevrema Obrenovića. Za ovo ime vezana je i najlepša zgrada u celoj zemlji u tom periodu – čuveni Jevremov konak. Na žalost, on nije sačuvan do današnjih dana, ali je na njegovom mestu podignuta lepa i interesantna zgrada Načelstva. U stalnoj postavci Šabačkog muzeja koji nikako ne smete zaobići ukoliko planirate obilazak ovog grada, nalaze se dve mermerne ploče – ostaci te velelepne građevine Jevremovog konaka. Takođe, od velikog kulturnog značaja su i sledeći spomenici u ovom prelepom gradu i u njegovoj okolini: Zgrada Prve narodne biblioteke, Arambašića kuća, Zgrada Opštinskog SUP-a, Zgrada Narodne biblioteke „Žika Pavlović“, Zgrada osnovne škole „Janko Veselinović“, Jevrejsko groblje, Zgrada „Borova“, Kuća Dragomira – Draže Petrovića, Kuća Prote Jovana Pavlovića, Manastir Petkovica, Manastir Radovašnica… Pored svih ovih kulturnih spomenika, ne zaboravimo i prirodne lepote koje pored reka Save i Drine čini čuvena i veoma značajna za našu istoriju Cer planina. Dobrodošli u Šabac, u najlepše mesto u lepoj Mačvi!
